ÜÇ KAHRAMAN
Üç kahramandı onlar
Devrimin üç yolcusu, üç kahramanı…
Hak, adalet, özgürlük için savaşmışlardı,
Kardeşlik olsun dediler, hep kardeşlik…
Kağıtla, kalemle, kitapla başladılar yolculuğa
Onlar da istemediler ki silahlanmayı
Dağlara çıkıp, eşkıya gibi dolaşmayı,
İstedikleri sadece haktı, özgürlüktü…
****** önderliğinde yeni bir devletti amaçları
Yok olmuş düzeni geri almaktı…
Onların bindiği gerçektende kağıttan bir gemiydi,
Tehlikeli olduğunu biliyorlardı devrim yolculuğunun,
Sonunun işkence, hapis ve idam olduğunu da
Fırtınalar savurdu onları bir yerden başka bir yere
Onlar eşitliğin olduğu yerde durduracaktı kağıt gemiyi
İnecekler ve eşitlikle yaşayacaklardı…
Ne yazık ki o fırtına Gemerek’te kopmuştu.
Kağıt geminin yolu orada durmuştu ama
Eşitlik için değil, kardeşlik için değil
Ölüm için, idam için, can almak için…
Ama ne Deniz’i korktu ölmekten
Ne Yusuf’u, ne Hüseyin’i
Gülerek gittiler idama
Pişman olmadılar bir an bile yaptıklarından
İçi rahattı, Üç Fidanın;
Huzurluydular…
Çünkü onlar ülkeleri için canları pahasına çalışmıştı,
Ölürken acı çekmeyecek, mutlu olacaklardı.
Onların idam sehpasında bile son sözleri
Eşitlik, kardeşlik, hak ve özgürlük arayışıydı.
Üç kahramandı onlar, devrimin üç kahramanı
Sallandılar sonsuzluğa,
Kahrolası bir darağacından…