Açlık grevinin 34.günüydü.Yarenleri açlığa yatmışlardı. İçinde biriktirdiği çığlıklar alıp götürüyordu O'nu...Birşeyler yapmalıydılar...
22 Haziran'da tutuşmuş, yanıyordu caddeler...Halkın "Adalet" iydi O...Dersim Dağları'nın boranı...İnsana yasaktı sevdası...
Altın ufağı kadardı...Sokaklar, caddeler yoktu artık; 22 Haziran gecesi kurşunu bitene kadar çatıştı. Kurşun yakaladı O'nu göğsünden...Kara kızdı O...Kanatları kan ; kanatları yaralı... Sevdası arttıkça, azaldı acıları...Kalktı Dersim Dağları'na...Kardelenler gün ışığına tutunup, karı delmişlerdi...