Şafak TAMER

Gülümse Ey Hayat

I
Köpükten kuyruğuyla bir vapur
Güvertesinde kelebekler uçuşan,
Çocuk düşlerinden
Ellerine konar
Tutuşur kirpiklerin.

II
Hırçın bir ağrıdır
Ayrılık tadında
Gözlerini zapteden,
Kendinde çoğalır inadına
Sığamazsın dünyaya.

III
Vakitsiz ölümden beterdir dönüşsüz veda,
Dipsiz bir sizi
Durulmak bilmeyen.
Fırtınaya tutulur göz bebeklerin,
Donarsın.

IV
İnsafsız bir uçuruma yürümektir bazen
Hasta düşmek bir fulya tarlasında.
Fakat hazırsan eğer
Omuzlamaya dünyayı
Ve mutluysan meydan okurcasına
Kırlangıçlar koşacaktır yardımına.
Bırakıp iç çekmeyi
Nazenin bir buse konduracaktır alnına
Gönlündeki yara izi.

V
Mutluluk tayınından payını almak istiyorsun Rosa gibi,
Biliyorum.
Yazık ki tam da orada
Geçmiş zaman dilinde konuşuyor hayat,
Takılıp kalamazsın kendine.
Gökkuşağına sar sızılarını
Bölüş hüznünü kardeşlerinle,
Dinlemektedir seni
Yasama güzellik nakşedenler
Ve örtünüp şarkılarımızı
Dinlenenler gömütlüklerde.

VI
Bulutların benzi solarken
Sözcükleri çarmıha geren zamana inat
Sonsuz bir derinlikte çiçeklenir
Buza kesmiş ellerin.
Kıskandırır mor sümbülleri
Mağrur ezgileri,
Keyifli martıları kıskandırır.
Çocuklar gülümser sebepsiz
Ve doluşur parmaklarına
Dünyanın bütün nehirleri.

VII
Yasadır
Yetişemez yasama hayaller,
Gün olur,
Mevsim sormadan
Apansız
Yıkar gönül kapını
Davetsiz dalgalar.
Gündüzünü gece kılar
Geceni gündüz,
Kudretli
Ve merhametsiz.
Yıllanmış bir mahpusa dönersin
Her şeyi yeni bastan keşfeden,
Pusulasız rüzgara
Esmeye doyamayan!

VIII
Kibele'den bu yana
Bir Truva atidir bencillik,
Askı teslim alan.
Ol sebepten
Karsı durmalısın
Patladıkça biriken basınçlara
Yüzü kendine dönük haykırışlara,
Karsı durmalısın
Gözlerini fersiz kılan dalgınlıklara
Menzilsiz isyanlara.

IX
Unutma ki sevdaya çıkmalıdır aşk
Çoğaltmalıdır insanı,
Süpürerek puslu ağırlıkları
Mavi bulutlar sermelidir yüreğine,
Asarak delik deşik şafakları
Kendi büyüsüyle yaratmalıdır mutluluğu.
Unutma ki,
Direnç türküleri tutuşmuyorsa hasretinde
Aşk zehirlenmiştir
Zehirlenmiştir aşk.

X
Ve bir yana bütün bildiklerim
Aklimin duruluğu bir yana,
Dağlar yüreğimi
Kardeşimin ellerini kavuran acı,
Geç kalmış bir göçmen kustur o
Konar ortasına denizlerin
Suskun çığlıklar kuşanarak.

XI
Baharlar yağdır ey hayat
Dinsin yıldızların matemi
Denizlere dökülsün ırmaklar.
Baharlar yağdır ey hayat
Yitirsin dilini hüzün
Tahammüle dursun şafaklar.
Zümrüdü-anka soyundandır çocukların
Güzelleştiren bakışında iradenin
Mümkünü yok
Sarılacaktır yaralar.
Yeter ki sen gülümse
Gü-lüm-se
Gülümse ey hayat!


Şafak TAMER

- istanbul'a -

sehpalara çıkarıldı
çarmıha vuruldu bu kent
her sokağında kurşun yarası
zaptedilemedi yine de
yummadı gözlerini gecelere
kazarak siperlerini göğsünde
yürüdü usul usul
kapılardan çıldırtan sessizliğe
hançerlendi umutları, sevdası
hançerlendi şafakları
dertleşerek içli ezgilere
tutkun göğüyle
yıldızları bastı yaralarına...

sesini kilitlediler bu kentin
mil çektiler gözlerine
akınlar düzenlendi beynine
zaptedilemedi yine de!
incecikte olsa aktı durmadan
birikip dalgalar yaratmaya
eksilmedi dudaklarından
gürleyişin muştusu türküler

durmuyor bu kent
süslerken yüreğini
üreten ellerin güleç nakışı
patlar saklısında tohumlar
kimi sürer çıkar
köklenir derinlerde kimi
iyi seyreyleyin kardeşler
geceyi aşacak sürgündür bu kent
dağlar sabahının şafağı
biçimleniyor derindençağlamak için
tüm heybetiyle...

Yeniden Asik Oldum


Gözleri baglanmis günleri geçiyorum
Sözcüklerim sıkılı birer yumruk,
Omuzlarim
Sinanmis birer sevdadir
Hayati yeniden fethediyorum.


Agaçlar bizsiz çiçeklenecek bu bahar,
Vapurlar biraz öksüz
Dostlar sitemkar gülümseyecek.
Kosar adim büyüyecek Aktas
Yeni duygular irmaklasacak bedeninde
Dagarciginda yeni sözcükler
Zindan, görüs, mektup falan.

Seni düsünüyorum inadina safaga yakin
Cehennem karanliginda
Gözlerime dolan isiksin,
Gelecege dokundukça parmak uçlarin
Aski eski moda bir oyuncak.


Bagislasin on yedi yillik sevdam
Zulmün ordularini çignerken onur
Sana yeniden asik oldum,
Hasretim çiglik çigliga
Kalbimde bin voltluk çarpintilar.

Susmak bilmiyor kalbim


Gün isigi gibi düsüyorsun aklima
Gözbebeklerinde durarak kipirtisiz
Sesini ariyorum,
Imkansizi isteyen bir çocuk gibi
Susmak bilmiyor kalbim.

Bir uzak yildizda duyuyorum solugunu
Ürpertiden ibaret bir nehre dönüyorum
Rüzgar önünde bir dala,
Sarinarak tebessümüne
Müfrezelerce çogaliyorum barikatlarda,
Kan ve ates ortasinda
Sehitlerden yadigar.

Mavi, güleç ilmikler uçusuyor bakislarinda
Ayni iplikten dokunmussunuz
Düslerim ve sen,
Sizin eseriniz direngen günler,
Öyle söyledi bir çingene kizi
Su, çiçek bahçesine benzeyen.

Sesini ariyorum
Yari yolunda cigaramin,
Imkansizi isteyen bir çocuk gibi
Susmak bilmiyor kalbim,
Teslim olmayi da!

Geceyi Tutustururken Veda Haykirisin


Genç ölümler mevsimindeyiz.
Firsat tanimiyor veda sarkisina,
Ansizin bir haykiris
Ve göge kazinan hosçakal!

Genç ölümler mevsimindeyiz
Hizla geçiyor yanimdan kardeslerim
Acinin çiçekleri sariyor bedenimi.
Simdi durulmaz bir denizde dalgadir kalbim
Ömrünce kayalara çarpmaya yazgili.
Neredeyse terkedecek gülüsüm beni
Gözbebeklerimi bogmakta agrilar.
Tam elveda zamani derken
Insafsizca tutuyor yakamdan hayat.

Yitirdim kizimi bir bahar günü
Oysa ne kadar da basindaydik yolun,
Çiçekler atsin isterdim mezarima
Bir de fethetsin sevda büyüsünü
Ferah
Ve kendinden emin.
Yetim birakip yarim kalmis sohbetleri
Yildiz suretinde mekan tuttu
Bir okyanus gögünü
Gülüsü yakamozlara armagan.
Bu nasil sürpriz ey uslanmaz çocuk.
Sevinci kanatlarinda tasimayan!

Dilek'le baslayip Günes'le bitirdin türkünü
Kir çiçegi soyundandi ömrün,
Yalin
Dehsetli güzel
Ve hoyrat ellerin incittigi.
Yürüdün üstüne ölümün
Sokak çatismalarinda
Iskencehanelerde,
Asla egilmedi basin.
Bir isçi boraniydin
Seninle kanatlanirdi son molotof
Omzuna yaslanirdi meydandaki yarali
Cüretine tutunurdu sorgudaki!

Isigini sunarak yildizlara
Ölümü kendi dilinde yendin Günes kiz
Ölümsüzlüktür bu.
Bagisla gözyaslarimizi
Siyrilip kusatmasindan hüznün
Kolektif sevinçlerde anacagiz seni,
Sevdigin ezgilerde
Ve barikat boylarinda.
Bilmelisin ki,
O bir an belleksizlesen
Ellerini parçalayan kuvvet
Yerle bir edecek lanetli karargahlari.

Sanciyla dogrulurken gün
Tereddütsüz bir yürekle
Nöbete kosuyor yoldaslarin
"O'nun yaptigi isi istiyorum" diyerek!
Öfke bir yeralti yangini
Birikiyor sonsuzca.

Geceyi tutustururken veda haykirisin
Dirençler serpti ömrümüze
Silkinip
Delikanli bir namluya dönüstü irademiz,
Iste pariltili yumruklariyla and içiyor gençler
Sonsuz bir askla dövüsmek üzre!

Ne mutlu yoldasiz Günes’lere,
Ayni mecrada akiyoruz özgür safaklara
Asi bayraklarimiz
Dünyayi saran yüreklerimiz
Ve amansizligimizla kavgada.
Bilinsin
Incitmekten korkacagiz bir karincayi
Kanayacak gönlümüz aç çocuk görüntüleriyle,
Duraksamayacagiz fakat
Cehenneme göndermekte düsman sürülerini,
And olsun
And olsun
And olsun!