ERSİN ERGÜN

Akıyordu dere
Çaresiz türküler yakıyordu
Beyaz köpükleriyle yıkayıp taşları
Uçurum pusularının siyah eylül kışları oy
İdam ilmiği gibi dizildi tepelere oy
Dağların beşiğine gelip dayanmıştı ölüm oy

Saçlarına kar yağıyor vadide ışıkların
Dağlardan akıp gelen kanlı hıçkırıkların oy
Kırık ezgilerini duyarsınız sularda
Bu ölüm şarkısı değil bu uykularda oy

Akıyordu dere
Ağıtlı türküler yakıyordu
Kanlı köpükleriyle yıkayıp taşları
Gözbebeklerinde yar ana çocuk yaşları oy
Yedi acıyla birden dağlanan küçük dere oy
İnatla koşuyordu denizin olduğu yere oy

Dağların sevdaya çağrısıdır durmayın
Keklikler vadide uçarsa vurmayın oy
Kanatlarından biri bir haber getirir
Kanın düştüğü yerde güller açtığına dair oy

Onlar dağlara yazdı kanlarının renginde
Gençliklerini savdaların umutlarını
Yedi gül yedi kan yedi yürek içinde

İşitmez mi bizi yürek
Sözüm tarih kıpırtısı
Ey dağların çam kokusu
Ey sesin güzel şarkısı
Kozalara filizlere
Anlatın bu öykümüzü

Gül tadında sözler yazdık
Mavisine gökyüzünün
Yollarına canlar koyduk
Bu sevdanın gülüm gülüm

İşitmez mi bizi ülke
Günek serdik umutlara
Ey dirence döktüğüm ter
Ey yarım kalmış türküler
Tarihlere yıldızlara
Anlatın bu öykümüzü

Biliyorum dağın damarını kestiler
Yolunu kestiler o sevdalı ırmağın
Hasretin türküsünü söylerken al duvaklı gelen
O güzel türkünün damarını kestiler

Ama kanat çırp sen yine
Bir yıldız ışısın
Bir güneş pırıltısı
Aksın kanatlarından

Biliyorum şimdi topraklar filizsizdir
Dtağlar karanlık bir gece gibi ıssıtdır
Acının soğuklarıyla yıkansın bütün şafaklar
Kanat çırptığımız köyler kentler sessizdir

Biliyorum şimdi zaman sistir ve kardır
Ama kar bahara ve sis yaza kadardır
Soğuk adımlarına bakma sen kış sabahlarının
Ve saçlarına matem çiçekleri takma

Beni Tarihle Yargıla

'Titrek bir mum alevinin havaya bıraktığı bulanık bir is,
Ve göz gözü görmez bir sis değildik biz
Beni bilimle anla iki gözüm, felsefeyle anla,
Ve tarihle yargıla...'

Bal değildir ölüm bana,
İdam gül değildir bana,
Geceler çok karanlık,
Gel düşümdeki sevgilim,
Ay ışığı yedir bana...

”Ahh... Ben hasrete tutsağım,
Hasretler tutsak bana
Bıyığımdan gül sarkmaz,
Bıyık bırakmak yasak bana,
Mahpus bana, sus bana.
Yağlık ilmek boynuma...
Sevgili yerine
Koynuma idamlar alır, idamlar alır yatarım,
Ve sonra sabırla beklerim,
Bulutları çekersiniz üstümden,
Suçsuzluğumun yargılayıcılarını yargılarsınız,
Ve o güzel geleceği getirirsiniz bana...
Ölüm tanımaz işte o zaman sevgim,
Tırnaklarımı geçirip toprağın sırtına, doğrulurum,
Gözlerimde güneş koşar,
Ve çiçekler ekersiniz, çiçekler ekersiniz toprağıma...”

Duygu bana, öykü bana,
Roman gibi her an bana
Hücremde yalnızım gel,
Gel düşümdeki sevgilim,
Soyunup hazırlan bana.

“Biraz sonra asmaya götürecekler beni,
Biraz sonra dalımdan koparıp öldürecekler beni,
Hoşçakalın sevdiklerim;
Dört mevsim, yedi kıta, mavi gök...
Bütün doğa hoşçakalın...
Hoşçakalın sevdalılar,
Çocuklar, üniversiteliler, genç kızlar,
Sonsuz uzay, gezegenler ve yıldızlar,
Hoşçakalın...
Hoşçakalın senfoniler, oyun havaları,
Sevda türküleri ve şiirler.
Bildirilerimizin ve seslerimizin yankılandığı şehirler.
Dağlarında yürüdüğümüz toprak,
Yalınayak eylem adımlarıyla geçtiğimiz nehirler hoşçakalın...
Hoşçakalın ağız tatlarım;
Sıcak çorbam, çayım, sigaram...
Havalandırma sıram, banyo sıram, kelepçe sıram...
Parkamı, kazağımı, eldivenlerimi, ayakkabılarımı,
Ve kalemimi, ve saatimi,
Ve kavgamı bıraktığım sevgili dostlar
Hoşçakalın, hoşçakalın...”

Dostum bana, sevdam bana,
Soluğunu geçir bana,
Uyku tutmuyor gözüm,
Anılar sıraya girdi.
Gel anne süt içir bana.

”Hoşçakalın anılarımı bıraktığım insanlar,
Mutluluğu için dövüştüğüm insanlar,
Yedi bölge, dört deniz,
Yedi iklim, altmış yedi şehir,
Okullar, mahalleler, köprüler, tren yolları...
Deniz kıyıları, balıkçı motorları, takalar,
Asfalt yolu boyu dizilmiş fabrikalar,
Ve işçiler ve köylüler...
Hoşçakal ülkem
Hoşçakal anne, hoşçakal baba, kardeşim,
Hoşçakal sevgilim, hoşçakal dünya,
Hoşçakalın dünyanın bütün halkları,
Sınırlı olmayan mekâna,
Sınırlı olmayan zamana gidiyorum ben;
En sevda halimle, en yaşayan halimle,
Gidiyorum dostlarım,
Hoşçakalın, hoşçakalın...
Beni yaşamımla sorgula iki gözüm,
Beni yüreğimle, beni özümle,
Bilimle anla beni, felsefeyle anla beni,
Tarihle anla beni,
Ve öyle yargıla.

Gaybana geceler

Oy sevdasına kurban olduğum oy
Bilsen ne gaybana geceler yaşarım
Gaybana gecelere oy
Kulaklarımda buruk buruk uğultular

Ben günlere yanarım günler bana
Demem o ki sana
Hasretin o kadar koymazdı amma
Geceler öyle bir gaybana gaybana gaybana

Geceler öyle bir kötü dilli gavur gavur ki sorma
Dönerim olmaz yatarım olmaz
Upuzun Hint fakiri yatağı gece
Öyle bir batar ki dört yanımdan

Ayağımı uzatırım parmaklık
Elimi uzatırım soğuk duvar
Oy kilit parmak demir soğuk duvar
Oy yandır geceler andır

Kan revandır kan revandır kan revandır
Yüreğimin hasretinde
Yalnızlık değme puşt
Gaybana gecelerin esaretinde

Oy sevdasına kurban olduğum oy
Bilsen ne gaybana geceler yaşarım
Gaybana gecelere oy
Gaybana gecelere oy

bir şiir söyle bana

Bir şiir söyle bana
Aşktan olsun tüm gövdesi
Bir öykü anlat bana
Hüzünleri kovsun sesi

Gülden gülüşlerden olsun
İnce bir öfkesi olsun
Kan yürütsün damarlara
Ellerimizde büyüsün

Bir şarkı söyle bana
İçinde adımız olsun
Bir öykü anlat bana
Yankısı dağları sarsın
Yağmurlarla bulutlarla
Hırçın akan ırmaklarla
Sevinçlerle umutlarla
Yıldızlardan beri gelsin
Bir şiir söyle bir öykü anlat

İNSANCA YAŞAMA İSTEĞİDİR ERİYEN ETİMİZDEN YÜKSELEN ÇIĞLIK
1
uçuşan birşeyler var karşımızda, alışmadık bir açlık
ölüm aprılarıyla dolaşıyor başımızda
ve ölürlerse ölsünler diyebiliyor birileri, diyebiliyorlar
şiirlerimizin ve türkülerimizin adı
analarımızı ve babalarımızı saçlarından tutp sürükleyebiliyorlar
onlar neye hükümlüdür ki sevgilim
yüreklerinde böylesi bir karanlık var
2
birtanem bilmiyorum bugün kaçıncı günündeyim açlığın
oturup bir mektup yazamıyorum sana: yasak
bıraksalarda kalem tutmayacak mektup yazamayacak kadar halizim
ve dışarıda inadın delidolu ılık bir yz yağmuru
havda o müthiş dişi kokusu varvar toprağın
ve biliyorum şimdi müthiş bir doğurganlıktadır ıslak topraklar
halsizim dediysemde gücüm var duyacak ve düşünecek kadar
seni düşünüyorum ve yaşamayı, akşam serinliğindesaçlarını okşamayı
ne kadar çok istiyormuşum meğerve sözün gelişi eğer...
yok sen şimdi bunu boşver, bazışeyler değer uğrunda ölmeye
sevgilim bazen ölüm yener ölümü
bugün bilmiyorum kaçıncuı günündeyim açlığın
ölüm yavaş adımlarla ürüyor etimde
camın ortasında keskin bir sorubir bıçak gibi duruyor
havada o müthiş dişi kokusu var toprağın
ve dışarda delidolu ılık bir yaz yağmuru...
3
uçuşan birşeyler var karşımızda
alışılmadık bir açlık
ölüm ağrılarıyla dolaşıyor başamızda
insanca yaşama isteğidireriyen etimizden yükselen çığlık
ağustos 1987

SAY Kİ
sayki yeniden başlıyoruz doğmayan oğlumun yarine
say kibu sevdabir öür tüketip
bir bebek gibi doğuyor yine
ocak 1987
GELDİNİZ
geldiniz ne güzeldiniz, kuşlar gibi şakıdınız çocuklar
gelirsiniz açık görüş, gidersiniz dünya gider
geldiniz bir saate sığdırdık herşeyi
ellerimizi, gözlerimizi, sözlerimizi
çabuk ve aceleci
ve gittiniz gözlerim peşinizden koştu
kesip çıkarıldı yüreğim sanki
kanım kilitlere aktı
haset ne ki
nisan 1987