Burcu Bilge Bektaş - 4. SAYIMIZ

İşte 12 Eylül faşist rejiminin utanç tablosu arkadaşlar.1 milyon kişi gözaltına alındı1mlyon 683 kişi fişlendi230 000 kişi yargılandıbinlerce kişi işkence gördü171 kişi işkencede öldürüldü300 kişi kayboldu ya da kuşkulu bir biçimde öldübinlerce insan hapis yattı sürgün edildi işsiz bırakıldı ...7000 kişi için idam istendiasmayalım da besleyelim mi diyerek17 devrimci idam edildi 12 eylül ve sonrasında kısaca bunlar oldu.İnsanlar cezaevlerine kapatıldı,karakollar işkencehane haline getirildi İşkence olağan, günlük bir olay haline geldi.İnsanları makkineleştırme oyunun parçasıydı yapılanlar.Tek tip giysi, sabah akşam dinletilen marşlarla insanların beyni yıkanmaya çalışılıyordu.Babam anlatmıştı bir toplu iğne yüzünden dayak yemiş akşama kadar mesela bir de sayım yapılıyormuş sabahları babam önceki gün bir güzel dayak yemiş askerden şişmiş her yeri, sayıma gelmiş asker ve bir üst rütbeli ,hücrede kalıyormuş babamla bir arkadaşı, sağdan say demiş komutan babam da demiş ki sen sayı saymasını bilmiyor musun ne sayması zaten iki kişiyiz komutan askere alın bunu demiş asker komutanına ne demiş biliyor musunuz komutanım biz bunu dünden beri dövüyoruz biz yorulduk dayak atmaktan bu yemekten yorulmadı komutanda bırakın o zaman demiş.İşte insanları bu yollarla sindirmeye, korkutmaya çalışmışlar,başarmışlarda. 12 eylül sonrası yetişen kuşaklar da görüyoruz bu yapılan sindirme politikalarının işe yaradığını.80 sonrası yetişen kuşaklar düşünmeyen, sorgulamayan, araştırmayan, önüne konulanı kabul eden kuşaklar olarak yetişti.Onlar fabrika malı gibi seri üretim insanlar istiyorlardı,böyle nesiller yetiştirmeyi başardılar,Tüketim toplumu olduk, özgürlüklerimiz kısıtlandı sesimizi çıkarmadık, çıkaranları da devlet illegal yollardan susturdu.Örnekleri çok, saymakla bitmez .Mesela Uğur Mumcu süikasti, bunların içinde bence en önemlisi failler bulunamadı ve bulunamayacak bunu artık herkes çok iyi biliyor.Nasıl susurluğun aydınlatılamayacağını bildiğimiz gibi.Susurluk sonra halk eylem yaptı hatırlarsanız.Sürekli Aydınlık İçin 1 Dakika Karanlık Bu eylem 1997 senesinde yapıldı ve Türkiye’de ne faili meçhuller aydınlatıldı, ne karanlıkta kalan olaylar aydınlığa kavuştu Her yeni olayla ülke geri gitti .97’den bugüne gelinen nokta içler acısı ,insanı gerçekten korkutan bir tabloyla karşı karşıyayız maalesef. Türkiye aynı mehter marşındaki gibi 1 ileri iki geri gidiyor,yani bir türlü ilerleyemiyor bir türlü. Son olarak bize düşün ya bu gidişi seyretmek uzaktan ya da bir dur demek. Atacağımız adım geleceğimize yön verecek.
Burcu Bilge Bektaş

Güzel yazılmış. Ellerine sağlık..

paylaşım için sağol.